Een jaar van afscheid nemen

Den Treek, Leusden, Nederland

December, de maand van reflectie. Een maand die in het teken staat van samenzijn met vrienden en familie. Maar ook de maand waarin ik terugkijk op het afgelopen jaar en beslissingen neem voor het volgende jaar. Wat wil ik absoluut niet meer en waar zeg ik volmondig ‘ja’ tegen? 2021 stond voor mij in het teken van afscheid nemen.

Back to my roots: een ode aan het Groningse platteland

Inhoud

Afscheid nemen

Voor mij was het afgelopen jaar een jaar van afscheid nemen. Begin dit jaar moest ik afscheid nemen van mijn lieve vader. En het is gek hoe je daardoor weer heel anders terugkijkt op zijn, maar ook op mijn eigen leven. Waardoor ik nóg meer besefte dat het leven kort is en dat je moet doen wat je hart je ingeeft.

Door corona was ik me daar al veel bewuster van geworden, maar de dood van mijn vader deed daar nog een schepje bovenop. Ik was opeens weer veel op het Groningse platteland, de plek waar ik opgroeide. En plots borrelden er weer allerlei herinneringen op. Mijn blog met een ode aan het Groningse platteland heb ik dan ook aan mijn vader opgedragen.

Troostdier

Je hebt troostvoer, maar ook zeker troostdieren. Want het klinkt misschien wat gek en het staat in geen verhouding tot de dood van m’n vader, maar we moesten ook afscheid nemen van onze ruim 3 jaar (!!) oude Russische dwerghamster. En dat is reuze oud voor zo’n beestje. Hij toverde een glimlach op ons gezicht en het feit dat we iemand hadden om voor te zorgen met een hoog knuffelgehalte, hielp ons drietjes door lastige jaren. Helaas stierf z’n opvolger ook al binnen zes maanden. En zo waren we plots binnen één jaar twee troostdieren armer.

Dag Griekenland

Met pijn in mijn hart moesten we dit jaar ook afscheid nemen van onze vakantie in Griekenland. Nou ja, hopelijk voor even dan. De afgelopen jaren hebben we een nieuwe traditie in het leven geroepen. Elke zomer proberen we een nieuwe, voor ons onbekende, Griekse bestemming van ons lijstje af te strepen. Het liefst een plekje dat (nog) niet wordt overspoeld door massatoerisme. Dat lukte tot voor kort altijd.

Totdat we vorig jaar redelijk gestresst naar Koroni op de Peloponnesos reisden, maar ter plekke gelukkig wel volop konden genieten. Denk aan: verrukkelijk eten, cultuur én heerlijke stranden. Dit jaar was het wat lastiger. De kinderen waren nog niet gevaccineerd en we moesten onze jaarlijkse traditie onderbreken. Dag Griekenland!

Lees ook: onze favoriete overnachtingsplekken in Griekenland

Hallo Groningen

Gelukkig ligt avontuur altijd om de hoek en gingen we op onderzoek uit in eigen land. Van heerlijke kanotochten en wandelingen in het Gooi en een doordeweekse logeerpartij in Leiden tot wandelen in het Dwingelderveld. In de zomer ging ik samen met de kids richting de Groningse kust. We spotten er zeehondjes in het wild, ontdekten de bunkers van Batterij Fiemel, zagen de hangende keukens van Appingedam en stonden op verschillende plekken op de Groningse dijk. Slapen deden we in een hotel op palen en in een woonwagen in Pieterburen.

Lees ook: tips voor micro-avonturen in Nederland
En: unieke overnachtingsplekken in de provincie Groningen
Plus: op avontuur in Groningen

Op kamers

Omdat dochterlief vorige maand eindelijk een kamer had gevonden in de stad waar ze studeert, waren we in november druk met spullen bij elkaar sprokkelen en verhuizen. Ook dat was een klein beetje afscheid nemen van een periode. Het huis is stiller en ik mis de reuring, want toen was er nog maar één. En het zal vast ook niet heel lang meer duren voordat de jongste ook uitvliegt.

Lees ook: als m’n dochter thuis is, wandelen we vaak bij Landgoed Den Treek – Henschoten

Tijdens een van mijn wandelingen langs bijzondere plekjes in het Gooi

Vooruitkijken en plannen maken

December is voor mij ook een moment waarop ik vooruitkijk. Wat wil ik in het nieuwe jaar nog wel in m’n leven toelaten en waar wil ik afscheid van nemen? Hoe dat er concreet uitziet, weet ik nog niet. Dus daar ga ik me de komende weken op bezinnen. Dat het nu coronatijd is, maakt plannen lastiger.

Leven in het nu

Wel wil ik meer leven in het nu. Want als ik één ding heb geleerd het afgelopen jaar, is dat er misschien geen later komt. Of dat je misschien wel oud wordt, maar dat je lichaam of geest het af laat weten.

Stel je dromen dus niet uit, maar sta iedere dag weer bewust met beide voeten in de wereld. Vandaar ook dat ik in een impulsieve bui een paar weken geleden een rondreis per safaritruck door Afrika heb geboekt voor mezelf en zoonlief. Een flinke rib uit m’n lijf, maar ervaringen (en dan vooral samen) vind ik zo veel belangrijker dan bezittingen. Of dat doorgaat? Ik heb geen idee. Van plannen maken en vooruitkijken word ik blij. En jij?

Lees ook: onze onvergetelijke rondreis door Namibië, Botswana & Zimbabwe
Tip: ik boekte onze safari door Afrika bij Djoser