Lost in a forest: even geen thuis

Persoonlijk

lost in a forest: even geen thuis

Ruim anderhalf jaar lang had ik even geen thuis of een vaste woon- of verblijfplaats. Twee keer per week pakte ik m’n koffers om dan weer hier, dan weer daar te slapen. Gelukkig vond ik een boshuisje (klinkt beter dan een stacaravan) waarin ik tijdelijk kon verblijven. Nu is het tijd om voor het laatst de deur van dit tijdelijke huisje achter me te sluiten.

Even geen thuis: een boshuisje als toevluchtsoord

Deze vier houten muren zijn een onderdeel van mijn leven geworden. In een tijd van even geen thuis was dit mijn tijdelijke huis, ook al leefde ik midden tussen andermans spullen. Eerst voelde ik me nog lost in a forest, maar datzelfde bos rond dit huisje is in de loop der tijd een toevluchtsoord en een soort van thuis voor me geworden.

Lees ook: het einde van een relatie

Lost in a forest: dwalen door de bossen

Kilometers lang dwaalde ik door weer en wind door deze bossen. Elke vierkante meter ervan ken ik inmiddels op m’n duimpje. Dit is het bos waaraan ik m’n zorgen en twijfels toevertrouwde, waartegen ik het uitschreeuwde van woede en op wiens grond m’n zoute tranen vielen.

Lees ook: dat eerste jaar na de scheiding

Wisseling van de seizoenen

Alle jaargetijden zag ik aan me voorbij trekken: van het prille groen van de lente, de uitbundige kleuren van de zomer tot het dieprood en geel van de herfst en tenslotte het grijs en wit van de winter. Zo liep ik hier eens door de stromende regen, toen ik de boswachter tegenkwam die me vroeg: ‘Loop jij nu alleen door dit hondenweer?’. Lang leve mijn ondoordringbare The North Face jas. Ik worstelde door centimeters hoog sneeuw, verdwaalde tijdens stormen en voelde de stoffige hitte in de zomer.

Lees ook: Opeens sta je er, ook financieel, alleen voor. En dan?

Wandelen door een bos vol dieren

In dit bos werd ik tot tweemaal toe belaagd door een zwerm bijen, sprongen er eens twee herten vanuit het kreupelhout vlak voor me langs, stond er plots eens een vos voor me op het pad en sloeg een met donshaartjes bedekte jonge uil me gade vanuit z’n nestkast. Hier zag ik een heel nest kleine muisjes dartelen door de blaadjes, hoorde ik roofvogels roepen boven de velden en een bang moment kruiste een enorm wild zwijn mijn pad. Onverwachte cadeautjes waren het, die dieren.

Lees ook: alle wandelingen die ik sindsdien gemaakt heb

lost in a forest: even geen thuis

‘Lost in a forest’

En als ik volledig de weg kwijt was, fluisterden de bladeren van de bomen: het komt goed, volg dit pad, blijf doorlopen. Er komen nog veel meer donkere bossen waarin je zult verdwalen, schijnbaar eindeloze vlakten waar je jezelf in dreigt te verliezen, maar loop door. Voel de grond onder je voeten. Je voelt je nu misschien heel even lost in a forest en had even geen thuis, maar het komt goed.

Lees ook: voor alles is er een eerste keer na een scheiding

Nieuwe start

Eindelijk is dan het moment gekomen dat ik dit bos achter me laat. Ik zal het missen, zij het met gemengde gevoelens. In dit bos raakte ik een vertwijfeld meisje kwijt en vond ik een sterke vrouw terug. Bedankt bos, bedankt sterke, gewortelde bomen. Nu is het tijd voor een nieuwe start en ook volop genieten!

Lees ook: zuinig leven en groots genieten
En: een nieuwe start onder de sterren in de Marokkaanse woestijn

Zoek je een tijdelijk thuis?

Heb je ook even geen thuis? Hier kun je voor langere tijd een huisje huren na je scheiding of als je verbouwing bijvoorbeeld iets langer duurt dan je had verwacht. Ikzelf en meerdere vriendinnen van me moesten noodgedwongen op zoek naar tijdelijke woonruimte na hun scheiding. Dan is dit echt de oplossing.

Even geen thuis? Inspiratie wat te doen




BoekenBoeken

Dit artikel bevat affiliate links. Als jij via een dergelijke link een reservering maakt of iets aanschaft, ontvang ik een kleine commissie. Dit kost jou niets extra’s. Naast mijn eigen foto’s gebruik ik soms rechtenvrije afbeeldingen van beeldbanken als Pixabay en Pexels.


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *